WANROIJ – een zusterdorp

Decennia geleden vond Graaf Guillaume d’Arschot-Schoonhoven (de grootvader van de huidige graaf) bij een handelaar in oude kunst te Brussel een zilveren monstrans met het opschrift ‘Heer Steven Van Asch, pastor te Wanroy, 1607’. In de mening dat die monstrans vroeger eigendom was van de parochie Waanrode kocht de graaf ze en gaf ze terug aan de kerk. Daar ze in een niet al te beste staat was werd er later een nieuwe gekocht en kwam de monstrans voor veilige bewaring in het museum van Diest terecht. Pastoor Tielemans, die in zijn vrije tijd wat opzoekingen deed naar de geschiedenis van Waanrode, noteerde evenwel in zijn archief pastoor S. Van Asch als de eerst gekende pastoor in 1607.

In december 1964 ging de toenmalige pastoor Geeurickx voor een aantal weken op reis en pater Gerrits van Averbode kwam hem vervangen. Deze pater was een historicus en zette zich tijdens zijn verblijf aan het werk in het kerkelijk archief. Vrij snel kwam hij er achter dat nergens in de archieven van de parochie of van het bisdom de naam Van Asch te vinden was. Zo kwam hij op het idee dat met de naam Wanroy niet Waanrode bedoeld werd maar een min of meer gelijkende naam Wanroij in Nederland. Hij schreef naar de archivaris van het bisdom ’s Hertogenbosch en kreeg als antwoord dat, inderdaad, in 1607 er een pastoor Steven Van Asch was geweest in het Nederlandse Wanroij én dat daar ook sporen van een verdwenen monstrans geboekt stonden.

Een paar weken later stond pastoor Donkers uit Wanroij reeds in Waanrode om naar de monstrans te gaan kijken in Diest. Hiermee was het fundament gelegd voor latere verbroederingen. Pastoor Donkers was immers goed bevriend met de burgemeester en het gemeentebestuur van Wanroij. Hij bracht deze dan ook een tijdje later voor een vriendschapsbezoek naar Waanrode. Langzaam groeide een toenadering naar elkaar.

In 1973 was het dan zover: met 3 autocars trok Waanrode naar Wanroij op bezoek voor een culturele en sportieve ontmoeting. Het werd een hele bustrip. Wanroij is gelegen in Noord-Brabant, aan de noordelijke rand van de Peel. De gemeente was (toen) 5140 ha groot en telde 4211 inwoners. De gemeente had reeds een fusie achter de rug en bestond uit drie kernen: het centrumdorp Wanroij, Landhorst en Rijkevoort. 35% van de bevolking deed er aan landbouw en 40% werkte in de industrie. Meer dan de helft van de bevolking werkte buiten de gemeente. Op dit vlak was er dus veel gemeenschappelijkheid tussen de beide dorpen. De verbroedering tussen de beide dorpen verliep vooral in het recreatiecentrum De Bergen, dat in Wanroij gelegen is.

Op 19 mei 1977 kwam Wanroij op tegenbezoek in Waanrode. Een eucharistieviering in de kerk, een voetbalmatch tussen de beide voetbalploegen , een ‘Spel zonder Grenzen’ en een openluchtbal waren de ingrediënten voor een geslaagde dag. Toch vonden vele bezoekers dat er in Waanrode nog veel werk aan de winkel was op het vlak van sport- en cultuurinfrastructuur.

Enkele jaren later onderging Wanroij, wat Waanrode ook had meegemaakt op 1 januari 1977, een nieuwe fusie en kwam het dorp zelf ook terecht in een grotere entiteit, waardoor het zijn eigenheid verloor en de aandacht voor een verbroedering met Waanrode ook verminderde. Enkele particuliere verbroederingsinitiatieven van verenigingen bleven echter bestaan: de KLJ trok in het ‘jaar van het dorp’ op kamp in Wanroij en ook de plaatselijke scholen bleven met elkaar contact houden en gingen geregeld bij elkaar op bezoek.

In het vieringsjaar 1989 – 850 jaar Waanrode — mocht een verbroedering met Wanroij niet ontbreken. Op 20 augustus bracht Wanroij met vijf bussen een bezoek aan ons dorp. Het werd een aangenaam gebeuren. Na een eucharistieviering in de kerk – met de bewuste monstrans en opgeluisterd door het gemengd zangkoor uit Wanroij — volgden na het middagmaal een rondrit doorheen de bebloemde straten van het dorp en een optocht langs enkele straten o.l.v. de harmonie van Wanroij. Tijdens het daarop volgende officiële gedeelte aan het Torendraaiersbeeld werd door burgemeester Peeters en twee wethouders van Wanroij een herinneringsplaat van de verbroedering aangebracht aan de gedenkzuil. Nadien volgden nog een concert, volksdansoptredens en een grandioos openluchtfeest, dat verzorgd werd door de ‘Bergen Echo’s’ uit Wanroij, die de aanwezigen wisten te vergasten op Egellander- en Tirolermuziek.

En toch duurde het weer eens 11 jaar vooraleer er weer een nieuwe ontmoeting kwam.

In het magische jaar 2000 was het weer zover. Waanrode werd opnieuw uitgenodigd in Wanroij voor een nieuwe verbroedering. Tijdens het weekend van 27-28 mei trokken ruim 250 Waanrodenaars naar het Nederlandse zusterdorp.Op zaterdag namen verschillende ploegen van S.K.-Waanrode deel aan een voetbaltornooi. Op zondag kwamen verschillende andere verenigingen toe en namen deel aan het uitwisselingsprogramma, dat werd opgezet door de respectievelijke zusterverenigingen. Ondanks het gure weer met wind, koude en regen werd het een onvergetelijke ontmoeting tussen de beide dorpen, waarbij nieuwe plannen werden gemaakt voor de toekomst. Een concreet jaartal werd echter niet afgesproken!

Dat concrete jaartal werd 10 jaar later een feit. Op 24 mei was het zo ver. Na 21 jaar kwam ons zusterdorp Wanroij opnieuw op bezoek in Waanrode. Rond 11 uur kwamen ze toe aan Bergendal met 3 bussen en enkele auto’s: zo’n 170 personen. Wat later arriveerden er nog verschillende motorrijders. En een paar uren later kwamen er ook nog een aantal fietstoeristen bij. De groep telde toen meer dan 200 bezoekers aan de koffietafel, die werd aangeboden door het gemeentebestuur. Na de middag volgde een mooi uitgewerkt programma met allerlei fel gesmaakte activiteiten: een wandeling doorheen het dorp, een tentoonstelling in de parochiekerk, op en rond het voetbalterrein van S.K.-Waanrode waren er optredens van de Harmonie Wanroij, de Kon. Fanfare 'Deugd en Vreugd' en het gezelligheidskoor ‘Egewies uit Wanroij. Er werd gevolksdanst door Okra-Waanrode en de seniorengroep uit Wanroij. De voetbalwedstrijden tussen S.K.- Waanrode en VV. Wanroij eindigden telkens op 4-1. Er was wip- en doelschieten met de Schuttersgilde van Wanroij en de Kon. Sint-Sebastiaansgilde. En het optreden van buikdanseressen uit Waanrode was een totale verrassing… De sfeer zat er echt wel in! Herinneringen aan vorige bezoeken werden opgehaald, er werd gelachen en met het warme weer van die dag werd er ook een stevige pint gedronken.

Vanaf 17u kon iedereen genieten van een lekkere barbecue. Om 19 uur hadden de bezoekers niet veel zin om afscheid te nemen maar de buschauffeurs moesten zich houden aan rij- en rusttijden. Iedereen was alvast tevreden over de geslaagde dag en er werden al afspraken gemaakt voor een tegenbezoek aan Wanroij, zonder een concrete datum of jaartal te bepalen.

Hopelijk duurt het weer geen 10 jaar…

En inderdaad het duurde geen 10 jaar want tijdens de pinksterdagen 8 en 9 juni 2014 was het zo ver! Een aantal verenigingen uit ons dorp verbroederden er met allerlei activiteiten met de respectievelijke verenigingen van Wanroij. Met 110 bezoekers en een prachtig programma werd het een onvergetelijke dag. Zo vond men ook in Wanroij.
Een uitgebreid verslag vanuit Wanroij vindt men in het boek ‘Waanrode – 875 jaar onder de loep – was da?’.